 |
 |
|
|
هم طناب ( شنبه 87/5/19 :: ساعت 11:53 صبح)
نگاهی به قله نانگاپاربات
" نانگاپاربات " با تاریخ پرفراز و نشیب صعودهایش توانسته است عرصه فعالیت های چشمگیری در طول سالیان گذشته باشد . ازنخستین صعود انفرادی قله درسال 1953توسط "Hermann Buhl " تا اولین صعود " Reinhold & Gunther Messner " از جبهه " Rupal " در سال 1970 ، همچنین صعود انفرادی مسیر از جبهه " Diamir " در سال 1978 و صعود آلپی سالهای اخیر توسط " Vince Anderson " و " Steve House " از تیغه مرکزی جبهه " Rupal " . همگی تلاشهای حماسی هستند که همچنان تا به امروز ادامه داشته و کوه نوردان را بر می انگیزد تا توان و اراده خود را در رویاروئی با دومین 8000 متری سخت جهان پس از K2 محک بزنند . این کوه چشم اندازی شگفت انگیز و پرابهت را به تماشاچیان خود ارائه می دهد . جببه جنوبی کوه بلند ترین جبهه سنگی دنیاست که از کمپ اصلی بیش 4 کیلومتر بلندا دارد و تا به امروز تنها 4 صعود از طریق رخ جنوبی با موفقیت همراه بوده است . نانگاپاربات به معنای " کوه برهنه " است ( در زبان هندو / اردو ) . این نام با توجه به ویژگی رخ جنوبی قله که از پشتواره های سنگی تشکیل گشته ، به آن اتلاق شده است . رخ شمالی کوه نیز به همان اندازه هراس انگیز می باشد . اما بر خلاف رخ مقابلش که از گرده های سنگی/یخی شکل گرفته، صورت شمالی کوه پوشیده از برف می باشد. دامنه هایی وسیع که با دیواری عظیم از برج های یخی ( سراک ها ) پنهان و آشکار در تمامی پهنای کوه امتداد یافته است . کوه نوردان پیش از جنگ جهانی دوم بر این پندار بودند که تنها مسیر صعود قله از جبهه شمالی و از طریق یال طولانی می باشد که در مسیرش قله " Rakhiot " به ارتفاع 7010 متر را دور می زند و در ادامه از میان دو قله " silberzacken " عبور کرده و به قله " نانگاپاربات " منتهی می شود . این مسیر بصورت خطرناکی در معرض بهمن و هوای بد می باشد تا جائیکه بدلیل شکست های پی در پی و مرگ تعدادی از بهترین کوهنوردان آلمانی بر روی آن به این کوه نام " قله قاتل " داده شد . ( البته هم اینک چنین عنوانی را می توان شایسته !! قللی همچون " Batura 1 " و یا "Ultar " دانست . ) این مسیر، همان مسیری است که " هرمن بوول " موفق شد آن را طی کند و تنها یک بار پس از وی و در سال ،1971 توسط کوهنوردان جمهوری چک پیموده شد . امروزه بیشتر صعود ها از طریق رخ دیامیرغربی مسیر "Kinshofer " که ساده ترین و امن ترین مسیرهاست انجام می شود و مسیر نرمال صعود به حساب می آید . از نخستین سال صعود قله ( 1953 ) تا پایان سال 2005 ، 261 کوه نورد موفق شدند 263 مرتبه این کوه را مغلوب اراده خود نمایند . ( " رینهولد مسنر" و " قدرت علی " هر کدام 2 بار قله را صعود کرده اند . ) آمار کشته شدگان، تا آن سال 62 نفر بوده است و از میان کوه نوردانی که در صعودشان موفق بوده اند که تنها نام 16 کوهنورد زن دیده می شود . " نانگاپاربات " همچنان برای کوه نوردان توانمند، جذابیت و ارزش های خود را دارد. دشوار ترین مسیر صعود قله، مسیر صعود نشده ی خط الراس " Mazeno " است که آن را طولانی ترین خط الراس دنیا می دانند . تاکنون چند گروه تلاش هائی برای صعود قله در فصل زمستان داشته اند که هیچکدام موفقیت آمیز نبوده است . |
||
|
|
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
|
|
|
|
فهرست ها |
|
|
|
||
