تغییر شیوه های زندگی ، ماشینی شدن زندگی امروزی ،نبودن تحرک ، نداشتن برنامه ی ورزشی منظم حتی در ساده ترین شکل آن و کاهش میزان فعالیت بدنی باعث تجمع انرژی ، ازدیاد بافت چربی و اضافه وزن می گردد. بنابر این یکی از ساده ترین روش ها که در هر سن و سا لی برای بدن مفید بوده و در هر مکا نی امکان پذیر است. همچنین به تجهیزات ویژه ای نیاز نداشته و ازبهترین شیوه های کاهش وزن و حفظ سلامت جسمانی و روانی محسوب می شود « پیاده روی و کوه پیمایی» می باشد.

میزان سوخت و ساز بدن به توازن و تعادل میان انرژی به دست آمده ازطریق غذاها ومصرف آن انرژی در فعالیت های روزانه و فعالیت های سلولی بستگی دارد. پیاده روی همراه با نرمش های سبک و انجام کوهپیمایی باعث می گردد که سوخت و ساز بدن افزایش یاد. در نتیجه چربی های زائد بدن سوزانده شده و به تدریج به عضله تبدیل می شوند. در اثر تبدیل چربی به عضله میزان چربی بدن کاهش می یابد. بنابراین تداوم کوه پیمایی، نرمش، ورزش های سبک و پیاده روی باعث تحلیل رفتن چربی های زائد شده و میزان مصرف انرژی بالا می رود. که این خود باعث تناسب اندام وهمچنین از بروز چاقی جلوگیری می کند.

در کوهپیمایی نیز ماند دیگر فعالیت های ورزشی، تغذیه نقش مهمی در افزایش توازن ورزشی دارد. با توجه به این که ورزش کوه پیمایی جزء ورزش های طولانی مدت است،سهم عمده ی انرژی بدن از چربی ها تأمین می گردد. به طور کلی در ورزش های استقامتی میزان عمده ی انرژی از چربی ها تا مین می شود. پس فعالیت مناسبی برای متعادل نگه داشتن وزن بدن محسوب می گردد. باید توجه داشت که میزان سوخت چربی ها به بر آورده شدن منابع کربوهیدرات بستگی دارد. همچنین میزان گلوکز خون و گلیگوژن ذخیره در ماهیچه ها از عوامل محدود کننده ی میزان فعالیت در انواع ورزش ها می باشد.

در کوه پیمایی کوتاه مدت یکی از موادی که می تواند انرژی شما را افزایش دهد، قند است. غذاهای قندی، غذاهایی هستند که راحت خورده شده و سریع جذب می شوند و با افزایش سطح قند خون، نیاز انرژی عضلات و مغز را برآورده می سازند. البته این به آن معنی نیست که در این امر زیاده روی کنیم. چون علاوه بر فساد دندان ها، موجب می گردد انسولینی که در پاسخ به افزایش میزان قند خون ترشح می گردد به سرعت قند خون را پایین بیاورد.

پس در مصرف مواد قندی کمی بیشتر دقت کنید و ازمنابع قندی طبیعی مانند میوه ها، خرما و ... استفاده نمایید.چرا که نه تنها تأمین کننده ی قند مورد نیاز بدن هستند بلکه ما را از دیگر مواد مانند آب، ویتامینها، املاح معدنی و فیبر نیز بهره مند می سازند. یک ساندویچ حاوی عسل ،موز رسیده و کمی کشمش می تواند قند زیادی به بدن برساند.دقت کنید استفاده از کره و مارگارین زیاد باعث کند شدن هضم کربوهیدرات ها شده و سطح انرژی را پایین می آورد.

تأمین آب و املاح از دیگر عوامل حیاتی در ورزش کوه پیمایی است. با افزایش سطح فعالیت، میزان متابولیسم مواد مغذی افزایش یافته و دمای بدن بالا می رود. که در این میان آب نقش مهمی در تنظیم دمای بدن دارد. میزان حرارتی که در هنگام ورزش در بدن آزاد می شود قادر است هر 5 تا 8 دقیقه یک درجه ی سانتی گراد دمای بدن را بالا ببرد. تبخیر یک لیتر آب از سطح پوست بدن در اثر فعالیت ورزشی منجر به این می شود که 580 کالری گرما از بدن دفع شود. پس به میزان کافی آب بنوشید. حتی در فعالیت های کوتاه مدت نیز نوشیدن آب فراموش نگردد. مصرف نیم لیتر آب قبل از شروع کوه پیمایی می تواند مفید باشد.اگر هوا گرم باشد،نوشیدن نیم لیتر آب درهر ساعت لازم است. آب میوه ی رقیق شده ماند آب سیب،گریپ فروت، انگور و ... می تواند جایگزین مناسبی باشد.چون هم آب و هم مواد قندی لازم را تأ مین می نماید. توجه داشته باشید که نوشیدن آب مستلزم تشنگی نیست.

تغذیه پس از کوه پیمایی نیزبسیار مهم است. در این مرحله تأمین آب( برای دفع مواد زائد حاصل از متابولیسم)، املاح معدنی و همچنین تأمین کربوهیدرات ها برای جایگزینی گیلگوژن مصرف شده از اهمیت خاصی برخوردار است.اضافه کردن کمی مواد پروتئینی به این مواد می تواند سنتز گیلگوژن را تسریع بخشد. به عنوان مثال یک لیوان شیر کم چرب، سیب، پرتقال، دو برش نان و کمی کیک می تواند تأمین کننده ی موارد فوق باشد.

در هنگام کوه پیمایی اسید لاکتیک عضلات شما بالا می رود و در نتیجه باعث خستگی و احساس ضعف در عضلات می شود. بنابراین استفاده از مواد غذایی که در بدن شما باعث بروز پاسخ قلیایی گردد و اسید را خنثی کند می تواند از خستگی شما بکاهد، مانند سیب، پرتقال، توت فرنگی ، لیمو، گلابی، سیب زمینی، اسفناج، سبزی جات (خیار، ترب و تربچه) همچنین مصرف موز برای تأمین پتاسیم از دست رفته و گوجه فرنگی آغشته به نمک جهت تأمین سدیم و پتاسیم بعد از کوه پیمایی مفید می باشد

مسیر کوهپیمایی و جنگلی زنجان-ماسوله به دلیل بکر بودن منطقه و زیبایی های وصف ناپذیرش یکی از پرتردد ترین مسیرهای کوهپیمایی کشور است که سالانه حدود 7000 نفر آن را می پیمایند و نقشی از آن را در خاطرات خود برای ابد نگه می دارند.برای طی این مسیر دو ماه جداگانه در سال بهترین زمان می باشند. اگر خواهان دیدن طبیعتی زیبا، گل های نادر و رودخانه ای پرشور هستید اردیبهشت ماه می تواند بهترین انتخاب باشد ولی اگر خواهان طی مسیری با هیجان کمتر با انبوه بوته های تمشک و درختان زیبا و برافراشته ی فندق هستید شهریورماه را انتخاب کنید. البته شهریور طرفداران بیشتری دارد و سالانه حدود 5000 نفر در شهریور ماه مسیر زنجان-ماسوله (ویا بخشی از آن)را می پیمایند.

 برای شروع برنامه اگر در جایی غیر از شهر زنجان زندگی نمی کنید ابتدا باید به زنجان سفر کنید شهری زیبا در 330 کیلومتری تهران که برای هر کوهنوردی شهر رویاهاست چون کوه های زیبای آن مثل قراول، تکه گایاسی و... از داخل شهر به زیبایی وصف ناپذیری دیده می شوند. سپس باید به منطقه ای که عمدتا کوهپیمایان مسیر را از آنجا شروع می کنند بروید که آغ گدیک (گردنه سفید) نام دارد و در 21 کیلومتری زنجان قرار دارد. پس از رسیدن به آغ گدیک مسیر زیبا و دره سبز آغاز می شود. که از جنوب غرب به شمال غرب می رود اولین روستایی که مشاهده می شود روستای ییلاقی گومان است که پس از حدود 2 ساعت پیاده روی به آن می رسیم روستایی کوچک که در میان درختان انبوه فندق مستور است و اغلب خالی از سکنه است. پس از این روستا مسیر در دره ادامه می یابد ولی انبوه درختان بیشتر شده و مالرویی مشخص در میان آن که بارها از رودخانه ی موجود در خط القعر این طرف و آن طرف رد می شود و در ماه های پرآب کمی صعب العبور می نماید. پس از حدود 3 ساعت به روستای شیرمشه می رسیم که کمی بزرگتر از روستای گومان ولی همانند آن خالی از سکنه است کمی قبل از روستا سنگی بزرگ وجود دارد که به دلیل همجواری با رودخانه، نبودن درخت در اطراف سنگ و داشتن دسترسی به آب چشمه که از زیر سنگ می جوشد شب مانی در کنار آن پیشنهاد می شود این سنگ به یوخو داشی (سنگ خواب) در میان کوهنوردن معروف است. پس از روستای زیبای شیرمشه که معماری آن شبیه معماری ماسوله است مسیر ادامه یافته و پس از 3 ساعت به روستای ایچ می رسیم روستایی نسبتا بزرگ که مانند دو روستای قبل از نعمت دوری از جاده آسفالت و ماشین آلات محروم است. ادامه مسیر تا دَرّام و سپس نوکیان به دلیل آسفالته بودن و نداشتن ارزش پیمایش معمولا با خودرو (اغلب وانت) طی می شود. فاصله ایچ تا نوکیان  با خودرو 20 دقیقه می باشد پس از رسیدن به نوکیان دو مسیر تا ماسوله وجود دارد یکی مسیر کوتاه تر ولی پرهیجان و جنگلی با رودخانه ای مواج تر و پر خروش تر که سیاهرود نام دارد و مسیر دیگر که به مسیر اندره معروف است از مسیر سیاهرود طولانی تر و کم هیجان تر ولی زیباتر است. در این مقاله ما به وصف مسیر دوم می پردازیم. پس از نوکیان مسیری با مالروی مشخص در دره ای که سرسبزی مسیرگذشته را ندارد ادامه می یابد پس از حدود 2 ساعت پیمایش به روستای اندره می رسد در زمینی فراخ و مسطح با کوه هایی که در این قسمت فاصله شان از هم کمی بیشتر شده است. این منطقه نیز برای شب مانی پیشنهاد می شود. در ادامه مسیر از این روستا پس از حدود 2 ساعت و طی یک شیب 15 دقیقه ای در انتهای آن به گردنه ماسوله می رسیم گردنه ای که اغلب دهانه آن مملو از مه و ابر است که هیچگاه فرصت دیدن ماسوله را از اینجا نمی دهند گردنه ای بسیار زیبا که در پایین دست آن جنگلی دیده می شود که مسیر سیاهرود از آن می گذرد ادامه مسیر یک جاده خاکی سراشیبی 2 ساعته است که در موازات جنگل زیبای ماسوله به شهر ماسوله ختم می شود

اورست مسدود شد !

 کشور نپال با درخواست مسوولان کشور چین به مدت ده روز محور شمالی صعود به قله‌ی اورست را می‌بندند، تا مشعل بازی‌های المپیک پکن در طی مسیر خود این بار بر فراز بلندترین نقطه‌ی جهان قرار گیرد. "پریتوی سویا گورونگ" وزیر توریسم کشور نپال اعلام کرد: «از اعزام تیم‌هایی که می‌خواهند طی روزهای اول تا دهم ماه می به قله‌ی اورست صعود کنند، جلوگیری می‌کنیم.»

این تصمیم در حالی گرفته می‌شود که تعدادی از معترضان و جدایی‌طلبان تبتی طی هفته‌ی گذشته اعتراض خود را نسبت به گذشتن مشعل بازی‌های المپیک پکن از منطقه‌ی تبت اعلام کرده بودند. با این حال مشعل بازی‌های المپیک پکن در دهه‌ی اول ماه می با همکاری مسوولان کشور نپال به فراز بام دنیا خواهد رفت. در این راستا کمیته بین‌المللی المپیک (IOC) هم نسبت به اتفاق‌های بوجود آمده در تبت اظهار نگرانی کرده است. کمیته‌ی بین‌المللی المپیک نگران این موضوع است که در اثر ادامه‌ی اعتراض‌های تبتی‌ها و اتفاق‌های صورت گرفته در این بخش از خاک چین، موضوع بایکوت بازی‌های المپیک جدی‌تر گرفته شود. این بازی‌ها آخرین بار در سال 1980 و در شهر مسکو از سوی برخی کشورهای جهان تحریم شد.

در این ارتباط یکی از سخنگوهای کمیته بین‌المللی المپیک هم به روزنامه‌ی دیلی تلگراف گفت: «روشن است که ما نسبت به اتفاق‌های صورت گرفته در تبت بسیار نگران هستیم. وظیفه‌ی ما این است که بازی‌های المپیک را به خوبی سازمان‌دهی کنیم. زمانی که چیزی بخواهد این موضوع را تحت تاثیر قرار دهد، ما باید واکنش نشان دهیم.»

 سال نو مبارک...

تعریف کوه گرفتگی:

پژوهشگران سازمان نقشه‌برداری کشور طی تحقیقی چند ماهه با تکمیل نقاط ارتفاعی دماوند، ارتفاع ثقل قله دماوند را که پیش از این در کتاب‌ها و منابع جغرافیایی پنج هزار و 671 متر عنوان شده است، پنج هزار و 609 متر و 20 سانتیمتر اندازه‌گیری کردند مهندس یعقوب حاتم چوری، کارشناس نقشه‌برداری زمینی در گفت‌وگو با ایسنا گفت: پس از چند ماه بررسی و صعود 10 روزه به قله دماوند ارتفاع ثقل این قله با دقت چند دسی متر به دست آمد که به دلیل اثرات جوی و شیب تند منطقه ابزارهای مورد استفاده شامل GPS و فاصله یاب با دقت چند دسی متر، داده‌ها را بررسی کردند. وی افزود: هدف اصلی این پروژه اندازه‌گیری ثقل به عنوان کمیتی فیزیکی بود که مطالعات آن در پروفیلی با پنج ایستگاه در نقاط دو هزار متری تا پنج هزار و 600 متری انجام شد و در نهایت با اختلاف 68 متر و 80 سانتیمتر، ارتفاع ثقل قله دماوند را 5 هزار و 609 متر و 20 سانتیمتر اندازه‌گیری شد. حاتم چوری، با اشاره به اهمیت اندازه‌گیری ثقل در قله دماوند به دلیل اینکه دارای کمترین ثقل در ایران بوده و در تعیین مقادیر حدی و مقدار کمینه ثقل در ایران مورد توجه است، اظهار داشت: اندازه‌گیری ثقل در مناطق متعددی از البرز مرکزی به دلیل سهولت دسترسی و مسیرهای مختلف انجام شده بود ولی به دلیل سردسیر بودن برخی مسیرها، مناطقی تهی از داده‌های ثقلی بودند که با این پروفیل مقدار ثقل و موقعیت سه بعدی هندسی ایستگاه‌ها به ویژه بعد ارتفاع را اندازه‌گیری کردیم که در این بررسی دقت ثقل چند میکروگال (معادلی در حدود چند سانتیمتر در بعد ارتفاع) بود. وی خاطر نشان کرد: در تمامی ایستگاه‌های پروفیل ثقل سنجی قله دماوند را حداقل 12 ساعت اندازه‌گیری پیوسته GPS انجام دادیم که با استفاده از ایستگاه دائمی GPS همان منطقه دقت یک سانتیمتر را می‌توان به دست آورد و این امر در مورد چهار ایستگاه دیگر به جز قله دماوند عملی شد زیرا در این منطقه شرایط جوی مانع از فعالیت مداوم GPS می‌شد اما اندازه‌گیری ثقل را در صعود اول انجام دادیم و در صعود دوم در پنج ایستگاه ترازیابی مثلثاتی انجام شد و با محاسبه اختلاف ارتفاع مثلثاتی می‌توان تخمینی از تغییر ارتفاع ژئویید (سطح متوسط آب‌های آزاد) به صورت محلی در آن منطقه به دست آورد. این کارشناس نقشه‌برداری زمینی افزود: اختلاف ارتفاع بین دو سطح بیضوی و ژئوئید در سراسر دنیا، کمینه می‌شود که به عنوان مثال ارتفاع ژئوئید در خلیج فارس 35 متر زیر سطح آب‌های آزاد و در شمال غربی ایران 25+ متر است که این اختلاف ارتفاع بیشتر (حدود 60 متر) به نوعی با پدیده‌های ژئودینامیکی نظیر زلزله قابل توجیه است. سرپرست تیم تحقیقاتی گفت: در این پروژه مقدار ثقل 32/978392165 میکروگال برآورد شد و مقاله این اندازه‌گیری مراحل نهایی را برای انتشار می‌گذارند. مهندس حاتم چوری در پایان خاطر نشان کرد: در نظر داریم کوه‌های تفتان، سهند و سبلان و سایر قلل مرتفع ایران را نیز که داده‌های موجود آنها به دلیل کوهستانی و صعب‌العبور بودن مسیر دسترسی، ناقص است، ثقل‌سنجی کنیم.

آیا صعود به ارتفاع موجب از کار افتادگی حواس خواهد شد؟  

ممکن است شما انتظار کمی اختلال در فکر و ذهنتان را هنگام ورزش کردن داشته باشید؛ بی شک مشت زنی آخرین تصوری است که می توان از یک ورزش خطرناک داشت. اما براستی چه کسی می تواند تصور کند خطرناکتر از ضربات مشت، ضرباتی است که در ارتفاع به شکل پی در پی به مغز وارد می شود و فکر را کاملا مختل می سازد؟!

همه ما می دانیم در ارتفاع فشار هوا کاهش میابد ( مثلا این میزان در قله اورست یک سوم سطح دریاست). مطالعات نشان می دهد از هر 13 نفری که از قله اورست باز می گردد تنها یک نفر از شرایط پیش از صعود برخوردار است. جالب آنکه در آزمونهایی که سه سال پس از صعود نیز صورت می گیرد همچنان این اختلالات مشاهده می شوند (در نظر داشته باشید این اختلالات بدون احتساب فعالیتهایی است که ایشان ممکن است در طول این 3 سال صورت داده باشند).