 |
 |
|
|
هم طناب ( شنبه 87/3/25 :: ساعت 11:18 عصر)
با شکم خالی آب بنوشید: در ژاپن مرسوم است بسیاری از مردم هر روز به محض بیدار شدن از خواب آب بنوشند .امروزه آزمایشات پزشکی ارزش این رسم را کاملا روشن ساخته است. یافته های یک انجمن پزشکی در ژاپن مشخص کرده نوشیدن آب در درمان بسیاری از بیماری ها موثر است . بیماری هایی همچون : انواع سردردها ، آرتروز ، ضربان قلب بالا ، چاقی زیادی از حد ، بیماری های مربوط به کلیه و مجاری ادراری ، حالت تهوع ، ورم معده ، اسهال ، دیابت ، یبوست ، بیماری های چشمی ، سل ، بیماری های رحمی ، سرطان ها ، بیماری های گوش و حلق و بینی ، ... روش در مان : 1- به محض بیدار شدن از خواب ، قبل از مسواک زدن چهار لیوان آب بنوشید . ( آن هایی که پیر یا بیمار هستند و نمی توانند در آغاز صبح چهار لیوان آب بنوشند باید از روزی یک لیوان شروع کنند و به تدریج مقدار آن را افزایش دهند ) . 2- سپس مسواک بزنید ولی تا 45 دقیقه از خوردن صبحانه یا نوشیدن هر چیزی خودداری کنید . 3- بعد از صرف غذا ( صبحانه ، نهار و شام ) تا مدت دو ساعت از خوردن و نوشیدن هر چیزی خودداری کنید . توجه کنید که این روش درمانی هیچ عوارض جانبی ندارد و تنها موضوع ناراحت کننده این است که در شروع درمان ممکن است به دفعات به دست شویی بروید !! خوب است این روش را به صورت یه عادت روزانه در آوریم . "آب بنوشید و سالم و تندرست و فعال باقی بمانید "
|
||
|
|
|
|
|
هم طناب ( سه شنبه 87/3/14 :: ساعت 10:22 عصر)
6 نوع غذا برای حفظ جوانی 1- روغن زیتون: چهار دهه پیش نتیجه مطالعات محققان 7 کشور به این نتیجه دست یافت که چربی های اشباع نشده تک ظرفیتی در زیتون به طور بارزی باعث کاهش سرعت ابتلا به بیماریهای قلبی و سرطان می شود. اکنون ما میدانیم که روغن زیتون دارای پلی فنول ها و آنتی اکسیدانهای قوی می باشد که مانع ابتلا به بیماریهای مرتبط با سن فرد می شود. 2- ماست: در دهه 1970 شایع شد که تعداد افراد بالای صد سال در کشور جورجیا بیشتر از سایر کشورها است و گزارشات آن زمان اعلام کرد که علت این امر یعنی طول عمر زیاد خوردن ماست است . غذایی که در تمام رژیم های غذایی مردم جورجیا وجود دارد. در حالیکه به طور مستقیم قدرت معجزه آسای ماست هنوز ثابت نشده بود. ماست منبع غنی از کلسیم است که مانع ابتلا به استئو پروسیز می شود و کمک موثری در حفظ سلامت دستگاه گوارش است و خطر ابتلا به بیماریهای گوارشی مرتبط با سن را کاهش می دهد. 3- ماهی: سی سال پیش محققان شروع به مطالعه در مورد علت عدم ابتلای بومیان آلاسکا به بیماریهای قلبی کردند. اکنون دانشمندان می دانند که علت این امر مصرف فوق العاده زیاد ماهی توسط آنها بوده است. ماهی منبع فراوان از روغن امگا 3 است که مانع رسوب کلسترول در شریان ها و آریتمی قلبی می گردد. 4- شکلات: در بین مردم کنا از جزیره سان بلاس، دور از سواحل پاناما ، سرعت ابتلا به بیماریهای قلبی 9 برابر کمتر از مردم خود پاناما می باشد . و اما دلیل؟! مردم کنا نوعی نوشیدنی که سرشار از کاکائو می باشد به مقدار زیاد مصرف می کنند. کاکائو منبعی غنی از فلانوول ها می باشد که سلامت عملکرد رگ های خونی را حفظ می کند و در نتیجه خطر ابتلا به فشار خون ، دیابت نوع دو، بیماریهای کلیوی و دیوانگی را کاهش میدهد. 5- آجیل: مطالعات نشان میدهد که افرادی که آجیل می خورند به طور متوسط 2/5 سال بیشتر عمر می کنند. آجیل منبع غنی از روغن های اشباع نشده است و بنابر این خاصیتی شبیه روغن زیتون دارند. همچنین حاوی مقدار قابل توجهی ویتامین ، مواد معدنی و فیتوشیمیایی ها مثل آنتی اکسیدان ها می باشد. |
||
|
|
|
|
|
هم طناب ( پنج شنبه 87/3/2 :: ساعت 11:57 صبح)
فرود اسکاتلندی وجود یک حلقه طناب 20 متری 9 یا 7 م م در کوله پشتی و در حین اجرای برنامه های کوهنوردی هیچگاه خالی از فایده نیست . ممکن است در حین صعود شما به معابری بربخورید که احتیاج به صعود با حمایت و یا فرود داشته باشد. روش های گوناگونی برای فرود بدون ابزار و تنها با یک رشته طناب وجود دارد که در ایران روش مرسوم به S بیشتر شناخته شده است . روش S در عین کارآیی روش چندان راحتی نیست . |
||
|
|
|
|
|
هم طناب ( دوشنبه 87/2/9 :: ساعت 1:0 صبح)
وقتی یک نوشابه می خورید چه اتفاقی می افتد؟؟ 10 دقیقه بعد : 10 قاشق شکر وارد بدنتان می شود . می دانید چرا با وجود خوردی این حجم شکر دچار استفراغ نمی شوید ؟؟ چون اسید فسفریک ، طعم آن را کمی می گیرد و شیرینی اش را خنثی می کند . 20 دقیقه بعد : قند خون تان بالا می رود و منجر به ترشح ناگهانی و یک جای انسولین می شود . کبدتان شروع می کند به تبدیل قند به چربی تا قند خون بیشتر از این بالا نرود . 40 دقیقه بعد : حالا دیگر جذب کافِین کامل شده .مردمک های تان گشاد می شود ، فشار خون بالا می رود و در پاسخ به این حالت ، کبدتان قند را به داخل جریان خون رها می کند . گیرنده های آدنوزین مغز حالا بلوک می شوند تا از احساس خواب آلودگی جلوگیری کنند . 45 دقیقه بعد : ترشح دوپامین افزایش پیدا می کند و مراکز خاصی در مغز ، و مراکز خاصی که که حالت سر خوشی ایجاد می کنند ، تحریک می شوند . این همان مکانیسمی است که مصرف هرویین منجر به ایجاد سرخوشی می شوند . بعد از 60 دقیقه : اسید فسفریک موجود در نوشابه ، داخل روده کوچک ، به کلسیم ، منیزیم و روی می چسبد . متابولیسم بدن افزایش پیدا می کند . میزان بالای قند خون و شیرین کننده های مصنوعی ، دفع هر چه بیشتر کلسیم را از طریق ادرار باعث می شوند . مدتی بعد : کافِین در نقش یک داروی مدر وارد عمل می شود . حالا دیگر کلسیم و منیزیم و رویی که قرار بود جذب بدن شود ، بیش از پیش از طریق ادرار دفع می شود و به همراه آن مقادیر زیادی آب ، سدیم و دیگر الکترولیت ها نیز از دست می رود . مدتی بعدتر : کم کم آن غوغایی که در بدن تان ایجاد شده بود فرو کش می کند و نوبت به افت قند می رسد . در این مرحله یا خیلی حساس و تحریک پذیز می شوید یا خیلی کرخت و بی حال . حالا دیگر تمام آن آبی را که از طریق نوشابه وارد بدن خود کرده بودید ، دفع کرده اید . آبی که می شد به جای اسید و کافِین و شکر ، حاوی مواد مفیدی برای بدن تان باشد . تا چند ساعت بعد اثر کافِین می رود و شما هوس یک نوشابه دیگر می کنید ... فصل نامه کوه |
||
|
|
|
|
|
هم طناب ( چهارشنبه 87/2/4 :: ساعت 3:0 عصر)
Dry tooling
چند سالی است که که در ایران واژه dry tooling چندان دیگر نا آشنا نیست و کوهنوردان تا حد قابل قبولی در فصول سرد به صعودهایی با این شیوه می پردازند. Dry tooling به صعود از مسیرهای سنگی با استفاده از تبر یخ و کرامپون اطلاق می شود در مسیرهای ترکیبی یخ و سنگ و یا در جایی که به علت سرما امکان گیره گیری با دست نیست کاربرد زیادی دارد . ورودتبرهای بدون تسمه باعث ایجاد تحولی بزرگ در این شیوه شد . آزادی عملی که صعود کننده با این تبرها در مسیر به دست می آورد را می توان با جایگزینی کفش های سبک سنگ نوردی با کفش های سنگین کوه نوردی در اوایل دهه 80 میلادی مقایسه کرد . اما یکی از نکاتی که صعود کننده با این تبر ها باید در نظر داشته باشد نحوه کنترل آن ها به خصوص در زمانی است که نفر قصد طناب به داخل و یا نصب حمایت میانی را دارد. برای این کار می توان از روش های زیر سود جست : قفل شصت : همان طوری که در تصویر مشاهده می کنید نوک تبر غیر فعال در میان شصت دستی که تبر در گیر را کرفته قرار داده می شود . برای این کار حتما باید توجه کرد که بازو به حالت کاملا کشیده قرار داشته باشد تا شصت از زیر تنش آزاد شود و بتواند به راحتی باز شود . قرار دادن تبر بر روی شانه : این روش بسیار مرسوم است اما احتمال افتادن تبر بر اثر به هم خوردن تعادل نفر بسیار زیاد است . می توان بنا به شرایط و کمی خلاقیت تبر را روی سایر ابزار نیز قرار داد . چگونگی این کار به تجربه ، دید و شرایط خاص مسیر بستگی دارد . فقط توجه داشته باشید اگر در نیمه را ه مسیر تبر را ازدست دهید چاره ای جز برگشت ندارید .!! |
||
|
|
|
|
|
هم طناب ( دوشنبه 87/2/2 :: ساعت 12:27 عصر)
در سنگنوردی به نظر می رسد کمال هماهنگی بین جسم و ذهن برقرار شده است."
ولفگانگ گولیچ در بین سنگنوردان به عنوان یک اسطوره شناخته می شود، حتی برای آن هایی که خطرات این رشته ورزشی را به عنوان بخشی از وجودش پذیرفته اند. توانایی او در عبور از موانعی که دیگران را متوقف می کرد، چه واقعی و چه ذهنی، به زندگی کوتاهش درخششی بی نظیر می داد که او را از بقیه متمایز می کرد. علاوه بر صعود صخره های عمودی و دشوار اروپا، استرالیا، آمریکا و آسیا، گولیچ در رده بندی جامعه سنگنوردی هم بالا رفت تا تبدیل به یکی از بهترین قهرمانان تاریخ این رشته شود. بزرگترین میراث گولیچ صدها مسیری بود که او گشود. دیگران هم توانستند ردپایش را دنبال کنند و چیزهایی که او دیده بود ببینند، اما گولیچ همیشه اولین بود. هرچند که آرزوی او نه اول بودن، بلکه مبارزه با صخره های فتح نشده بود: "اگر بخواهیم جذابیت صعود اسپورت را توضیح دهیم، دیدگاه سنتی ورزش که آن را در قالب اصطلاحات ورزشی محض و عملکرد ورزشی به عنوان پدیده ای مجزا توصیف می کند کافی نیست، در عوض ارزش خاص سنگنوردی جنبه ماجراجویی و شیوه زندگی در آن است. اولین اصل، عملکرد بدون تعهد در این ورزش است: خود سنگنورد تعیین می کند که چطور، چه وقت و کجا فعالیتش را انجام دهد. تنها محدودیت پذیرفته شده، قاعده ای است که روش ها و ابزار فعالیت ورزشی را تعیین می کند، که آن هم توسط صعود کننده تصمیم گرفته می شود. تصمیم برای انجام کاری بر اساس توانایی های خودتان به این معنی است که شما استفاده از ابزار کمکی برای حرکت به جلو را محدود می کنید." همچنان که گولیچ سطح کارش را بالا می برد، بخش عمده تجارب صعودش معطوف به صعود سولو شد. قدرت جسمی و ذهنی تنها چیزی بود که جان او را صدها فوت بالاتر از سطح زمین حفظ می کرد. گولیچ از استفاده از طناب و صندلی فرود خودداری می کرد و در عوض با خود بولت حمل می کرد تا مسیر را برای دیگران علامت گذاری (آماده) کند. گولیچ فری سولو را به عنوان "حقیقتی دیگر در صعود آزاد" توصیف می کرد. "یک حس شگفت انگیز از لذت، تمام اضطراب را در خود ذوب می کند و ناگهان احساس می کنم که این بازی، قمار زندگی ام نبوده و ذاتاً خطرناک نیست. من در آفتاب روی سطح صاف قله می نشینم، "حقیقت دیگر" (نام مسیر) حالا دیگر جزئی از (خاطرات) گذشته است. این اندیشیدن به مرگ است که ارزش زندگی را به ما می آموزد." |
||
|
|
|
|
|
هم طناب ( یکشنبه 87/1/25 :: ساعت 10:53 صبح)
سبک های سنگنوردی_ صعود سولو (انفرادی)
صعود سولو ناب ترین شکل سنگنوردی است. نه کسی هست که حمایتتان کند و نه ابزاری که دست و پایتان را بگیرد. در این روش به تنهایی دیواره ها را صعود می کنید و تنها از دست ها و پاهایتان برای بالا کشیدن خود استفاده می نمایید. اگرچه ممکن است صعود سولو بهترین تجربه سنگنوردی باشد، اما بیشترین خطر ممکن را نیز در بر دارد. یک حرکت اشتباه ممکن است منجر به صدمات شدیدی شود. باید بدانید که صعود سولو فعالیتی است مخصوص آندسته که حداقل تا اندازه ای تجربه واقعی سنگنوردی دارند. مبتدی ها احتمالاً با اقدام به انجام چنین صعودی، صدمات جدی به خود وارد خواهند کرد.
صعود سولو انواع گوناگونی دارد که چند نمونه آن در زیر توضیح داده می شود: § صعود سولو با طناب (Solo Climbing): در این نوع صعود، شخص توسط طنابی متصل به یک ابزار قفل شونده حمایت می شود. این نوع صعود، امن ترین شکل صعود سولو است. § صعود سولو بر فراز آب های عمیق (Deep Water Soloing): این نوع، شامل صعود صخره های بالای دریاست. آب دریا نقش نوعی تشک برای کاهش احتمال مصدومیت، هنگام لیز خوردن و سقوط ورزشکار را دارد. § صعود فری سولو (Free Solo Climbing): این نوع سولو، حقیقی ترین شکل صعود است، بالا رفتن از دیواره تنها با دست های خالی و پاهایتان. اما این روش بسیار خطرناک نیز هست، زیرا هر گونه ابزار، حتی به منظور ایمنی، کنار گذاشته می شود. از سوی دیگر، صعود فری سولو به طور قطع باعث فوران آدرنالین در فرد می شود و عطش هیجان را فرو می نشاند. چرا صعود سولو؟! معمولاً ممکن است افراد با آگاهی یافتن از شرایط صعود سولو، به دلیل خطرات موجود، سطح دشواری و بدترین شکل مصدومیت ها که امکان دارد در هنگام صعود برای سنگنورد رخ دهد، جسارت خود را از دست داده و دلسرد شوند. اما باز هم با این وجود، بسیاری از سنگنوردان در سرتاسر دنیا اقدام به این نوع صعود می کنند. چه دلایلی آن ها را به سمت این ورزش بی نهایت دشوار و افراط آمیز می کشاند؟ برخی از این دلایل عبارتند از: ü صعود سولو به سنگنوردان آزادی مطلق می دهد و این امکان را برای آن ها فراهم می کند که همه چیز را تحت کنترل داشته باشند. ü هیجانی که صعود سولو ایجاد می کند، مسرت بخش و اعتیاد آور است. برخی افراد حتی احساس در خطر بودن را دوست دارند، زیرا این حس آن ها را ترغیب می کند که از حد توانایی انسان فراتر روند و در عین حال عطش خود نسبت به شور و هیجان را سیراب نمایند. هیچ چیز به اندازه صعود سولو در برانگیختن اینگونه احساسات در سنگنورد موثر نیست. ü صعود سولو کمکتان می کند که خود را بهتر بشناسید و از آنچه می توانید انجام دهید آگاهی یابید. این کار مشخص می کند که چقدر می توانید فراتر روید و تا چه اندازه می توانید بیشتر تلاش کنید تا حد و مرز معینی را بشکنید. این ورزش بهترین شکل ممکن برای هماهنگی یک سنگنورد با خود است: حرکات، افکار، و فراتر رفتن از حد و مرزهای معین. صعود سولو مسلماً آسان نیست، زیرا نیازمند تلاش فوق العاده ای از طرف سنگنورد است. احتیاط و پیش بینی های لازم را برای هر چه کمتر کردن خطرات این نوع صعود به کار ببندید. گردآوری و برگردان: سعید رشیدی نوین منبع:www.abc-of-rockclimbing.com |
||
|
|
|
|
|
هم طناب ( یکشنبه 87/1/18 :: ساعت 9:45 عصر)
یخ نوردی چیست؟ یخ نوردی شکل دیگری از سنگ نوردی است، به همان اندازه دشوار و مهیج، اما دو عامل سرما و یخ را نیز باید به آن افزود. کسانی که به دنبال نوع دیگری از صعود هستند و فقط رفتن به برنامه های زمستانی راضیشان نمی کند، شاید بخواهند ورزش هیجان انگیز و لذت بخش یخ نوردی را امتحان کنند.
در یخنوردی، در فضای باز، ورزشکار توده های یخی مانند شیب های پوشیده از یخ و آبشار های منجمد را صعود می کند. بسته به میزان شیب و نوع یخ می توان از ابزارها و تکنیک های گوناگونی استفاده کرد. یخ نوردی به دو گروه عمده تقسیم می شود. یک نوع آن شامل صعود آبهای جاری یخ زده، مانند آبشار ها، و نوع دیگر شامل سطوح برفی فشرده و شیب دار و یا یخ هایی می گردد که معمولاً در ارتفاعات بالای کوه ها یافت می شود. آغاز یخ نوردی در همان روزهای نخستین کوهنوردی بود که کوهنوردان با راه آب ها و دامنه های یخ بسته روبرو می شدند. با گذشت سال ها، تکنیک ها پیشرفت کرد و صعودهای انجام شده دشوارتر و دشوارتر گردید. در نتیجه برای رفع نیازهای جمع در حال افزایش یخ نوردان، ابزارها و لوازم مختلفی تولید شد و گسترش یافت. اگر آگاهی و آمادگی کافی داشته باشید، استفاده درست و بهینه از لوازم یخ نوردی باعث خواهد شد که توانایی صعود دیواره های یخی را پیدا کنید. تبر یخ و کرامپون مهمترین ابزارهای این ورزش هستند. اگر چه لوازمی که در یخ نوردی و سنگ نوردی به کار می روند تقریباً یکسان هستند، اما محیطی که صعود می کنید کاملاً متفاوت است. در حالی که نوع و کیفیت سنگ در طول سال تغییر بسیار اندکی می کند، یخ، روزانه و یا حتی در هر ساعت تغییر شکل می دهد. به خاطر داشته باشید که به همراه داشتن ابزار مناسب و آگاهی کامل از تکنیک های مختلف صعود ضروریست. مانند همه ورزش های دشوار و طاقت فرسای دیگر، یخ نوردان باید از خطرات این رشته آگاهی داشته باشند. با این وجود، نگذارید این خطرات مانع لذت بردن شما از تجربه استثنایی صعود یخ شود. با داشتن دانش و تمرین کافی و بینش صحیح به سوی تجربه صعودی لذت بخش پیش روید! منبع: http://www.abc-of-iceclimbing.com گردآوری و برگردان: سعید رشیدی نوین |
||
|
|
|
|
|
هم طناب ( شنبه 87/1/10 :: ساعت 5:50 عصر)
|
||
|
|
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
|
|
|
|
فهرست ها |
|
|
|
||
